سودگرایی فردی و اضطراب( نظانهای سرمایه داری امریکایی یا اسلامی)

دیگر تلاش فردی برای سود شخصی نمی تواند خود به خود برای جامعه سودمند باشد. از این گذشته رقابتهای انفرادی که در آن برد و بالا رفتن من از پله های نردبان موفقیت بسته به در جا ماندن یا پایین رفتن شما از پله*- های همان نردبان باشد مسائل و مشکلات روانشناختی فراوان به بار می - آورد زیرا در چنین وضعی هر فرد بالقوه دشمن افراد دیگر است. آزردگی و خصومت بین افراد ریشه می دواند، گسترده می شود و اضطراب و انزوا از یکدیگر عمومیت پیدا می کند. اخیرا این خصومتها بیشتر از پیش دامنگیر جامعه شده و خودنمایی می کنند. البته مردم سعی می کنند از راههای مختلف شدت و تیزی آن را بکاهند، انجمن های دوستی، محافل خوشبینی و معاشرتهای جورواجور به وجود می آورند. اما شک نیست که دیر یا زود ناسازگاریها و تضادها چون دملی سر باز خواهد کرد و چرک و تعفن آن آشکار خواهد شد. صص53,54

انسان در جستجوی خویشتن - رولو می

*پ.ن: ارسطو می گفت آنچه محل و موضوع منازعه است عدم تساوی است. نه تساوی طبیعی که آنچه منوط به زندگی اجتماعی است. وقتی یک نفر دو میلیارد حقوق ماهیانه است باشد و دیگری 800 هزار تومن، طبیعی است که هر چیزی مورد نفرت قرار بگیرد. ارسطو باز می گوید: توده ها استعداد پستی و انحطاط هستند. منبع اخلاق نیکوماکوسی

چه یک درصدی امریکا چه چهار درصدی های داخل؛ ما بیمار و عاصی انتخاب های خویشیم. دیروز را بیاد بیاوریم امروز جهنمی را خواهیم فهمید و بقول حافظ:

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو/"یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو"/ کودک صفتی، عدم استقلال، نداشتن مطالعه و آگاهی و روشنفکران خائن: هلیدن از شاهی به شاهی بود. ما همین اکنونم منتظر یه یابوی دیگر هستیم. هیچ قدرت طلبی و هیچ بالانشینی شما را جز برای مقاصد بی پایان خود نمی خواهد. الپهلوی لنگه الاسلامی است. در جهان لجن آلود قدرت تضمین نیست، سرکوب و معدوم کردن هست. هیچ کسی در زمانی که قدرت ندارد دروغ نمی گوید، دانه می ریزد تا زمانی که جلوس کند. قدرت که گرفت، کار من و شما همین است که هست.