به موقع آموختن و بکار بستن

ممکن است سارتر یا روسو، شیخ صنعان یا سهروردی، زاپاتا یا رستم، مهدی یا مسیح، بتمن یا مرد عنکبوتی، دروغ باشند یا رسند، پذیرفته شوند یا رد، ناجی اند اما بی منجی! 

معلم ما هرچه بهتر به من بیاموزد از آتش نجات نمی یابد اما هرچه من بهتر بیاموزم، یکی از سوختگان کم می شود و سوختگان بسیاری در من زیستنی آرام آغاز می کند. مادرم، پدرم، معلمم و ... معلم ما منجی من است ولی خود ناجی ندارد. با آموزش من می خواهد نجات بیابد و نجات من ادامه پیدا کند. پدرم و مادرم نیز ناجی اند اما بی منجی. 

این قاعده حیات ماست

دردمندان به نجات کسانی می آیند که هنوز درد را واقعی نچشیده و نکشیده و با خرمن شلاق و قهر و توصیه و سرزنش به میدان آمده اند. حال وظیفه ما بموقع آموختن و بکار بستن است. تا جزو سوختگانی نشویم که ناجی می شوند...

این است ناجی و فلسفه نجات دهنده و نجات یابنده