تراژدی من زمان است

تا هدف نداشته باشی تعبیرت نسبت به خسارت و خیانت عوض نخواهد شد. البته من و تو اگر حرف و هدفمان ترقی علمی باشد، این آن چیزی است که از ما گرفتند و کشتند : "زمان شکوفایی" ما نمی توانیم از زمان بهره ببریم. چون عده  ای چاقوکش و الوات را کسانی که با من حرف و هدفشان متفاوت بود انتخاب کردند. برای همین است که برای مردم من ترکیه اهمیتش از ژاپن بیشتر و تایلند از کره جنوبی زیباتر است. چه نداریم را چه بینیم تعیین می کند. ولی با کلمه مشترک درد تنها اشتراک داریم اما درد من با تو متفاوت است. درد من از دست رفتن عمری ست که قابل استرداد نیست. درد نه نان است نه سکس، درد من جامعه ای سرگردان و زیرنافی است که معنای شکوفایی را نه فهمیده نه می فهمد. نهایت هنرش قلدرپرستی و چاکش پروریست. ولایت جور و جهل و نکبت و ارتجاع: محصول تک به تک مردم ایران است. مردمی که هنوز هم مقدایشان جم تی وی منوتوست، گیج و پریشانتر از آن است که درکی از آزادی و آبادی و رو به رشد بودن داشته باشد.