می نویسم تا خود را بشناسم

هر چیزی را فراموش کنی از یاد می رود. مدت زیادی هم طول بکشد، از یاد می رود. این تنها خصوصیت یک رابطه نیست که روزی فراموش ناشدنی می نمود، فراموش کردن و از یاد بردن توان یا خصوصیت انسان است. نامش مهم نیست. فراموش کردن و به فراموشی سپردن دشوار اما شدنی است. این مکانیزم مقابله با تبعات جدایی نادر از سیمین نیست، جدایی ما از زندگی است. کار تفکر، تحقیق، تجربه، نوشتن چیزی جز کشف خود؛ رهایی خود؛ راحتی خود، است؟ نه. پس می نویسم تا خودم را بهتر بشناسم.